Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
Zajęcia oparte na Metodzie Ruchu Rozwijającego W. Sherborne odbywają się we wszystkich oddziałach i są prowadzone przez pedagogów specjalnych. Podczas zajęć dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych ćwiczą wraz ze swoimi rówieśnikami.
Metoda Ruchu Rozwijającego została stworzona przez Weronikę Sherborne – angielską nauczycielkę tańca i ruchu. Opracowane przez nią doświadczenia wywodzą się z naturalnych potrzeb dziecka, zaspokajanych w kontakcie
z dorosłymi w trakcie tzw. „baraszkowania”. Prostota i naturalność są głównymi walorami tej metody i stanowią o jej wartości i powodzeniu.
Udział w zajęciach Metodą Ruchu Rozwijającego wpływa stymulująco na rozwój emocjonalny, społeczny oraz poznawczy dziecka.
Ćwiczenia (a raczej „doświadczenia” – jak nazywa je sama autorka) oparte są na twórczym wykorzystaniu ruchu i bliskim kontakcie fizycznym (dotyku), co sprzyja tworzeniu więzi emocjonalnych i budowaniu poczucia bezpieczeństwa.
W Metodzie Ruchu Rozwijającego można wyróżnić kilka kategorii doświadczeń:
1. doświadczenia prowadzące do poznania siebie i własnego ciała (świadomość własnej osoby),
2. doświadczenia pomagające zdobyć pewność siebie i budować poczucie bezpieczeństwa w swoim otoczeniu (świadomość przestrzeni),
3. doświadczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu oraz współpracę z partnerem
i grupą (świadomość innych osób i kontakt z nimi):
- oparte na relacji „z” (opiekuńczej – partner słabszy poddaje się ruchom silniejszego, aktywnego partnera który się nim opiekuje. Dzięki temu dziecko zyskuje poczucie bezpieczeństwa i nabiera zaufania do partnera
i grupy),
- oparte na relacji „przeciwko” („siłowe” – wykonywane z użyciem siły. Obie osoby są tu aktywne, a ich energia jest skierowana na przeciwstawienie się sobie. Dzięki temu dziecko uświadamia sobie swoje możliwości i zwiększa się jego poczucie wartości),
- oparte na relacji „razem” (partnerskiej –partnerzy zwracają uwagę na swoje wzajemne potrzeby i realizują je współdziałając harmonijnie co ma na celu rozwijanie współpracy w grupie).
4. doświadczenia twórcze.